GİTAR HAKKINDA

Giuliani ve Beethoven

Besteci, müzik yazarı ve eleştirmeni olan Johann Friedrich Reichardt, Viyana'da Mauro Giuliani'nin de çaldığı ve Beethoven'in dinleyiciler arasında bulunduğu bir konsere gider ve izlenimlerini "Vertraute Briefe" ("Dostça mektuplar") adlı kitabının 10 Aralık 1808 tarihli mektubunda şöyle anlatır:

"...Burada kış ayları için planlanmış bir konseri (Liebhaberkonzert) de izledim: Etrafımdaki insanların cana yakın olmalarına rağmen içinde bulunduğum mekânın şartları beni neredeyse öldürecekti.

Daha önce burada eşini hiç görmediğim oldukça küçük üç oda, her sınıftan o kadar çok dinleyici ve neredeyse bir o kadar da müzisyenle hıncahınç dolmuştu ki kulağımı ve nefesimi kaybettim. Çok şükür yüzümü kaybetmedim; çünkü bazıları çok güzel ve zarif olan üstelik iyi de şarkı söyleyen hanımefendiler vardı.

İnsanlar bu dar alanda trompet, timpani ve her çeşit nefesli çalgının gürültüsünden öylesine sersemlemişti ki Beethoven, Romberg, Paer v.b. bestecilerin yazdığı çok değerli eserler bile etkisini gösteremedi.

Beklenmedik bir anda tam mekâna uyan ve bu nedenle daha da iyi gelen tamamen kusursuz bir şey dinledim. O, mükemmel yorumuyla bana gerçek lavta çalma sanatının eski güzel günlerini sıkça hatırlatan napolitan bir gitarcıydı (Mauro Giuliani). Bu kadar kusursuz bir şeyi bu kadar kusurlu bir enstrümandan şimdiye kadar hiç dinlememiştim. Sonra iki İtalyan onunla beraber kulağa hoş gelen tenor ve bas sesleriyle küçük bir Fransız romansı söylediler: La Sentinelle ... Marşı andıran bu sevimli melodiyi çok yakışıklı bir genç, gerçek bir Antinous olan bu nazik İtalyan canlı ara müzikleriyle zenginleştirerek gitara çok iyi uyarlamıştı.

Herşey tam anlamıyla odaya ve büyülenmiş olan dinleyicilere de uymuştu, fakat tüm bu hoş etkiyi Beethoven'in güçlü, dev Coriolan Uvertürü'nün nasıl mahvettiğini sanki kimse fark etmedi. Bestecinin de burada olmasının verdiği motivasyonla herkesin tüm gücüyle gayret göstererek yaptığı sert vuruşlar ... beynimi ve kalbimi neredeyse patlatacaktı. Saygıdeğer Beethoven'in bizzat kendisini burada kutlanırken görmek beni çok mutlu etti..."

Nova Giulianiad, 1/83